Bardzo ważne jest abyś korzystał/a ze wsparcia. Proszenie o pomoc jest często bardzo trudne, ale możesz być zdziwiona/y jak wiele osób czeka tylko na to, abyś pozwolił/a na zaopiekowanie się Tobą. We wsparciu bardzo ważna jest komunikacja, pomiędzy Tobą a osobami wspieranymi lubi Tobą jako osoba wspierającą. Dla osoby wspierającej osobę chorą niezbędna jest nauka uważnego słuchania. Osoba chora powinna mieć świadomość, że proszenie o pomoc nie uzależnia jej od pomagających. Bądź uczciwy w wyrażaniu swoich emocji, nie obawiaj się mówić o swoich problemach czy troskach a także o potrzebach. Nie zapominaj także o słowach wspierających dla osób, które pomagają. Uwierz, nic nie daje takiej radości wolontariuszowi czy bliskiej Ci osobie, jak ciepłe słowa od Ciebie. Możliwe jest, że podczas choroby bądź innej trudnej sytuacji życiowej niezbędne będzie wsparcie z kliku źródeł. Rozplanuj sobie, jak zadbać o dobre relacje z lekarzem (zadawaj konkretne pytania, bądź uważna/y, jeżeli masz problem z pamięcią poproś kogoś z rodziny, aby Ci towarzyszył podczas wizyty), partnera poproś o czułość, a przyjaciół o wsparcie (nie zapomnij o zabawie i śmiechu – jednym z punktów Terapii Simontona). Jeżeli trudno Ci prosić, zrób sobie listę, w czym mogliby ci pomóc bliscy, w czym znajomi, a w czym pielęgniarki. Zawsze masz prawo poprosić również o wsparcie psychologiczne. Czas rozpocząć trening PROSZENIA O POMOC, może jesteś zmęczony/a i nie ma kto ci pomóc w zakupach?… Zacznij od drobnych rzeczy. To chyba dobry sposób, aby sprawdzić, czy zasada Dr. Simontona zadziała!